wah lamenye x update belog ni. k k, setiap kali update pon mesti tulis benda yang sama ; lame x update, blog bersawang bla bla bla. so kita terus kepada main point entry ni ye.
being a teacher.
mesti ramai anggap jadi cikgu ni koje senang. balik awal, boleh jaga anak. cuti banyak, boleh p vacation sana sini, gaji pon not bad kan. hakikatnya, ramai yang xtau yang proses nak jadi cikgu ni teramatlah payah. xla sesusah nak jadi engineer and doctor tapi susah la jugak.
cuba korang fikir, ingat senang ke nak ajar anak orang jadi pandai menulis, membaca and mengira. bunyinya macam senang, tapi time nak apply tu masyaallah, not as easy as it sound. banyak sangat benda nak kene belajar sebelum nak buat aktiviti dalam kelas, dengan segala mak nenek teori yang kene hafal, learning approaches, KBSR and terbaru KSSR.
mesti korang xtau amenda lah KSSR tu. well, it's a new form of KBSR with new sets of approaches. kalau dulu kite sekolah rendah kite pakai KBSR kan. now darjah 1 and 2 dah pakai KSSR. and cara mengajar dalam KBSR and KSSR sangat lain. memang 2 benda yang berbeza la. for me, KSSR is more interesting sebab ade banyak songs and activities dalam syllabus die. for english la. subjek lain aku xtau.
so, aku agak bengang la sape2 yang pandang remeh kat budak-budak maktab ni. katanya maktab ni senang nak masuk la, keje paling senang la, makan gaji buta la blablabla.
contoh perbualan ;
si polan A : eh kau belajar mane sekarang? ambik kos ape?
si polan B : aku belajar kat maktab ambik TESL.
si polan A : maktab je?? oh xla susah cam aku yang ambik engineering blablabla.
si polan B : @#$%^&*
kenapa perlu cakap MAKTAB JE?? what do u mean by that? aku x faham kenapa ramai orang nak pandang rendah kat cikgu-cikgu pelatih ni. kitorang jugak yang akan ajar anak-anak korang supaya jadi manusia berguna. so, ape sebab nak pandang remeh? remember without teachers, u cannot be anything because no one's going to teach u.
i think they should be in our shoes so that they could taste the gist of being a teacher. barulah dorang boleh tutup mulut and x cakap ikut sedap mulut je.
tambah-tambah dengan perangai budak-budak zaman sekarang yang terlalu berani. sampai cikgu-cikgu pon takut nak ambik tindakan. takut bila angkat tangan sikit, mulalah parents cakap "see u in court!" kalau macam tu, baik x payah hantar anak pg sekolah kalau xnak anak dorang kene ambik tindakan. buat home-schooling je senang kan.
sume nak tuding jari kat cikgu. zaman sekarang ni sume salah cikgu.
parents zaman sekarang ni memang terlalu manjakan anak. tu sebab anak-anak sume pijak kepala and berani nak lawan cikgu.
ni cabaran bila nak jadi cikgu. let me tell u guys this quote,
“You never really understand a person until you consider things from his point of view... Until you climb inside of his skin and walk around in it.”
(to kill a mockingbird)
pada mereka yang ingat nak jadi cikgu ni senang, try la duduk kat tempat kitorang and rasa ape yang kitorang rasa. sebelum nak jadi cikgu, kene belajar bertungkus lumus supaya nanti bila dah grad, dapat jadi cikgu favourite sume students. kene belajar how to make fun activities in class so that students will not get bored. kene apply theories semasa mengajar ie behaviourism, contructivism etc.
selepas jadi cikgu, kene berhadapan dengan guru besar, cikgu-cikgu yang dah lama berkhidmat and paling gerun kene berhadapan dengan students yang perangainya macam-macam.
seriously aku cakap, nak berhadapan dengan students la benda paling takot bila nak praktikum nanti. sebab kita x boleh expect ape yang akan jadi dalam kelas. kau dah buat lesson plan baikkk punye, memang A++ lah lesson plan kau. tapi, tiba-tiba x menjadi dek kerana perangai budak-budak yang x dijangka.
so, we teachers have to physically and mentally ready for class. & have to get ready for all the possibilities that might occur too. macam ade budak berak dalam seluar ke, budak-budak bergaduh, budak x pay attention mase kelas. fuhh! & cikgu jugak kene banyak-banyak la bersabar masa layan kerenah students. dapat yang panas baran habis laa.
harapnya aku boleh la ajar students aku nanti jadi macam ni. baru lah seronok mengajar.
ni bukan lah luahan hati . tapi just nak bagitau kat masyarakat di luar sana supaya jangan la pandang remeh cikgu-cikgu ni. ingatlah selain parents, cikgu la yang mengajar kita jadi pandai apa sume. kan? and jangan sebab satu cikgu yang buat masalah, sume dapat tempias. biasalah orang kita, kerana nila setitik, rosak susu sebelanga.
